✍چنان می رباید انگار مال خودش است و از او دزدیده بودند! آهن ربا را می گویم، دیده ای چطور آهن می رباید؟
اصلا کار ندارد این آهن مال کیست،در بین گروهی از آهن هاست یا غیر آهن ها، برای رباییدنش صبر هم ندارد با شوق می ربایدش، اصلا خجالت هم نمی کشد،غرور هم ندارد و لوس بازی هم در نمی آورد،اگر آهنی هم نبیند باز نزدیک می شود شاید زیر شن و ماسه ها و غبارها پنهان شده باشد و میبینی که بله آهن های زیر شن هم می رباید،حتی اگر فقط یک طرف آن آهن باشد همان یک طرف را می چسبد.
هر چه خلوص این آهن ربا بیشتر باشد، قدرت رباییدنش هم بیشتر است و هم می تواند از فاصله های دورتر برباید هم آهن های بزرگتر را.
جان کلامم این است ما هم باید مثل آهن ربا باشیم اما به جای آهن حکمت برباییم.
ما باید حکمت ربا باشیم.
و حکمت ها را برباییم.
حال کار به کوچک و بزرگی طرف مقابلمان نداشته باشیم. اینکه کیست،اهل کجاست،شرقی ست یا غربی، ایرانی ست یا غیر ایرانی، مسلمان ست یا غیر مسلمان،مومن است یا کافر،استاد است یا دانشجو،می شناسمش یا نمی شناسم،اصلاح طلب است یا اصولگرا،هم حزب من است یا حزب مقابل،
زاویه دیدش با من فرق می کند یا نمی کند، حرف های قبلیش را قبول دارم یا ندارم و ...
ما نباید به اینها کاری داشته باشیم
مثل آهن ربا که اصلا به دیگر فلزها و ناخالصی ها کاری ندارد او فقط آهن میبیند و آهن می رباید.
ما هم باید حکمت ها را ببینیم و برباییم.
و اگر خود را مومن می دانیم و اینگونه نیستیم
به نظر می رسد باید کمی ایمانمان را دستکاری کنیم شاید در وجودمان درست نصب نشده باشد.
و قطعا هر چه خلوص مان بیشتر باشد حکمت های بزرگتر و بیشتری نصیب مان خواهد شد.
https://telegram.me/joinchat/BSbh0zvawpyjs5zDM3LsgA
- ۹۵/۰۶/۱۰