شاید برای علوم انسانی هم اتفاق بیافتد!
در یکی از برنامه های جیوگی که میتوان آن را یکی از برنامه بسیار خوبی صدا و سیما نام برد
موضوع برنامه ترویج استفاده نکردن از ظرف پلاستیکی و یکبار مصرف بود.
و گروهها و کمپین های دانشجویی و علمی که از حامیان محیط زیست بودند دعوت شده بودند.
یکی از برنامه های این گروه ها برای حل معضل این ظروف برای محیط زیست بودند ترویج فرهنگ درست و اصیل ایرانی در گذشته بود.
که تو خونه ها سبدهایی برای خرید بود و زمان خرید با این سبدها به مغازه ها میرفتن و هیچگونه نایلون پلاستیکی و ... استفاده نمی شد.
همین طور سفره های ثابت و ...
اما متاسفانه این فرهنگ درست به مرور زمان از بین رفت و امروز استفاده از ظروف یکبار مصرف تبدیل به یک وسیله لاینفک زندگی امروز ایرانیان شده.
این گروهها شکایت داشتند از افرادی که در ابتدا استفاده از ظروف یکبار مصرف رو ترویج کردند و یک نگاه سطحی و راحت طلبی نسبت به این موضوع داشتند و آینده نگری نکردند و ابعاد مختلف آن را ندیدند.
این فرهنگ در ظاهر چیز خوبی است و اما در باطن خود مضرات بسیاری در بلند مدت برای انسان دارد.
و امروز ضررهای جبران ناپذیری به محیط زیست زده شده و برای برگشت به اون فرهنگ درست باید هزینه های بسیاری کرد و رسیدن به آن زمان زیادی می برد.
و قطعا خیلی از افراد به اون فرهنگ بر نمی گردند چونکه ترویج راحت طلبی در ذات سبک زندگی غربی است و گذشتن ار اون برای خیلی ها سخت است.
با خودم گفتم چه بسا در علوم انسانی هم اتفاقات این چنین زیاد افتاده باشد و شاید در آینده متوجه اشتباهات خود در استفاده از نظریات مکاتب غربی بدون در نظر گرفتن ابعاد مختلف موضوع و اثرات آنها در بلند مدت بشویم.
باید مراقب باشیم سطحی، یکجانبه و کوتاه مدت به قضایا نگاه نکنیم
بخصوص در حوزه علوم انسانی چرا که قطعا موضوع انسان اهمیتش بسیار بیشتر از محیط زیست است.
نظریات دین هم اینقدر براحتی رد کنیم شاید حکمت هایی داشته باشد که فهمیدنش درربلند مدت مشخص شود.
انسانها هم موش آزمایشگاهی نیستند که هر نظریه ای بر روی آنها آزمایش شود که حالا بفهمیم درست است یا غلط!
باید از این تجربیات عبرت گرفت
- ۹۵/۰۲/۱۸