همان چیزی را که مسخره می‏کردند احاطه ‏شان کرد.

قرآن ما را متوجه این نکته‌ی مهم می‌کند که هرجا علمی جدای از راه‌کارهای پیامبران به صحنه آمد بشر را با ناکامی روبه‌رو می‌کند و از طریق همان علم دچار بحرانی می‌شود که منجر به نابودی بشریت است. می‌فرماید:
«اَفَلَمْ یسیرُوا فِی الاَرْضِ فَینْظُرُوا کَیفَ کانَ عاقِبَةُ الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ کانُوا اَکْثَرَ مِنْهُمْ وَ اَشَدَّ قُوَّةً و اثاراً فِی اَلاَرضِ فَما اَغْنی عَنْهُمْ ماکانُوا یکْسِبُونَ، فَلَمَّا جاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیناتِ فَرِحُوا بِما عِنْدَهُمْ مِنَ الْعِلْمِ وَ حاقَ بِهِمْ ماکانُوا بِهِ یسْتَهْزِؤُنَ»؛
ای پیامبر آیا مردمی که تو را به عنوان پیامبر خدا انکار می‌کنند، سیری تاریخی در جغرافیای اطراف خود انجام نمی‌دهند تا عاقبت آن‌هایی را که هم قدرت و هم تعدادشان از این‌ها بیشتر بود ببینند و قلبشان بیدار شود که آنچه آن‌ها با علم و تلاش خود به‌دست آوردند نفعی برایشان نداشت؟ زیرا وقتی پیامبران به سراغ آن‌ها رفتند آن‌ها دارای علم بودند و به علمی که داشتند خوشحال و امیدوار، ولی همان عذابی که پیامبران آن‌ها را از آن بر حذر می‌داشتند و آنان به مسخره می‌گرفتند، آنان را در برگرفت.
به پیامبران گفتند: ما علم و تکنیک و قدرت داریم بنابراین نیازی به دین و راهنمایی‌های شما نداریم و دین و وعده‌ی عذابی را که پیامبران به آن‌ها می‌دادند مسخره کردند. خداوند نیز آن‌ها را به آنچه مسخره می‏کردند گرفتار کرد.
ملاحظه می‏کنید که در آیه‌ی فوق عامل نپذیرفتن سخن پیامبران را داشتن علم معرفی می‏کند. می‏فرماید: «فَرِحُوا بِما عِنْدَهُمْ مِنَ الْعِلْم» یعنی به علمی که داشتند خوشحال و دلگرم بودند و خطراتی را که پیامبران به جهت کفر آن‌ها مطرح می‏کردند و آن‌ها را از عاقبت شوم آن می‏ترساندند به مسخره می‏گرفتند. در حالی‌که قرآن می‏فرماید: «وَحاقَ بِهِمْ ماکانُوا بِهِ یسْتَهْزِؤُنَ»؛ همان چیزی را که مسخره می‏کردند احاطه‏شان کرد.

بخشی از کتاب «علل تزلزل تمدن غرب» نوشته "اصغر طاهرزاده"
#علم

لینک عضویت در کانال پیچ تاریخی
https://telegram.me/joinchat/BSbh0zvawpyjs5zDM3LsgA


https://telegram.me/pichtarikhi