تاملی پیرامون علم و تکنولوژی مدرن_قسمت سوم

#بحران_علم_مدرن

 قسمتی از بیانیه پایانی و خلاصه ای از مباحث مطرح شده در کنفرانس بین المللی "Modern Scienece in Crisis;A Third World Response" است که در نوامبر 1986 در مالزی برگزار شده است.  این کنفرانس علاوه بر متخصصان مالزیایی، میهمان 140 متخصص و دانشمند از سراسر جهان بوده است:

تاملی پیرامون علم و تکنولوژی مدرن_قسمت سوم

در تمدن چینی نیز علم و تکنولوژی، رونق داشت و قلل بی شماری را فتح کرد. بخش اعظمی از علم حساب فعلی، مبتنی بر یافته های چانگ تسانگ(متوفی 152 پیش از میلاد) و هندسه ما برگرفته از آموزش های کلاسیک وانگ هسیتونگ(متوفی 727 پیش از میلاد) است. یافته های چانگ چیوچین(متوفی 650 پیش از میلاد) در علم داروشناسی هنوز هم اعجاب برانگیز است. در چین هم علم و به خصوص داروشناسی، در چارچوبی متافیزیکی رشد کرده است که هماهنگی و رشد قواعد و ارزش های خاصی را مورد تاکید قرار می دهد.

از ایام باستان، شبه قاره هند به خاطر تکنولوژی های کشاورزی، فلزشناسی، نساجی، کشتی سازی، معماری و داروسازی معروف بوده است. این تکنولوژی ها تا پیش از پایان قرن هجدهم به طور گسترده ای در تمامی منطقه جنوبی آسیا و آسیای جنوب شرقی رواج داشته اند که بسیاری از اسناد مختلف ثبت شده اروپایی در همان زمان، به آن ها اشاره دارد.
خصوصیت اصلی این تکنولوژی ها، سادگی همراه با پیچیدگی آن ها بوده است، به عنوان اصول کلی علمی را مشخص می کند. این «شاسترا»های مختلفی وجود دارد که اصول کلی علمی را مشخص می کند. این شاستراهای مختلف، خود برپایه ی فلسفه «دارشاناس»های مختلف قرار دارند. داراشاناسها مکاتبی فلسفی هستند که ساختار روش شناسی، معرفت شناسی و منطقی تفکر هندو را مشخص می کند.
 
اصل هدایتگر همه ی این علوم و فلسفه ها این بود که جهان گنجینه ای از حقیقت است و هدف علم و تکنولوژی، فقط توانا ساختن بشر برای زندگی سعادتمند و سالم در جهان می باشد و نه تغییر و دستکاری دنیا.

ترجمه سید مجتبی عزیزی

لینک عضویت در کانال پیچ تاریخی
https://telegram.me/joinchat/BSbh0zvawpyjs5zDM3LsgA

https://telegram.me/pichtarikhi