#دانستنی_های_تاریخی
هند در قرن هجدهم همچنان که یک کشور مهم کشاورزی بود از نظر صنعتی نیز کشور پر اهمیتی به شمار می رفت و محصولات کارگاههای صنایع دستی هند به بازار های آسیا و اروپا فرستاده می شد.
اهمیت صنایع بافندگی هند به قدری بود که حتی صنایع مترقی ماشینی انگلستان نمی توانستند با آنها رقابت کنند و به منظور حمایت از صنایع انگلستان برای منسوجات هندی تا میزان 80 درصد عوارض و گمرک وضع و تحمیل می شد. در اوایل قرن نوزدهم بعضی از منسوجات ابریشمی و پنبه ای هند در بازار انگلستان به قیمتی که از لحاظ ارزانی با منسوجات ساخت خود انگلستان رقابت می کرد به فروش می رسید. اما وقتی که انگلستان قدرت حاکمه در هند را در دست داشت و مصمم بود که صنایع هند را از میان ببرد این وضع دیگر نمی توانست دوام داشته باشد.
در نتیجه هند که در مدت چندین قرن "مرکز صنایع بافندگی شرق " بود و در قرن هجدهم تا میزان زیادی منسوجات و کالا های پنبه ای اروپا را تهیه می کرد موقعیت خود را به صورت یک کشور صنعتی از دست داد و به مصرف کننده ی کالاهای انگلیسی مبدل گشت.
👈ماشین هایی که در حال عادی ممکن بود به هند راه یابند و به توسعه ی صنایع کمک کنند به هند نمی آمدند اما کالاهای ساخت ماشین ها از خارج به هند وارد می شد. (✍وضعیت امروز کشور خودمان در پسا برجام را با آن زمان مقایسه کنید به عنوان مثال هواپیما را وارد می کنیم اما تکنولوژی ساخت هواپیما را خیر!!)
به این ترتیب جریانی که کالاهای ساخت هند را به کشورهای خارج می برد و در مقابل طلا و نقره راه به هند می آورد معکوس گردید و از آن پس کالاهای ساخت خارجی به هند می آمدند و در مقابل طلا و نقره ی هند را بیرون می بردند.
صنایع بافندگی هند نخستین چیزی بود که در مقابل این حمله منقرض گشت و از میان رفت. به همان نسبت که صنایع ماشینی در انگلستان رشد و توسعه می یافت سایر صنایع هند هم به سرنوشت صنایع بافندگی دچار می گشتند.
کشتی سازی در هند از میان رفت و کارگران صنایع فلز نتوانستند به کار خود ادامه دهند. صنایع شیشه سازی هند نیز نابود گشت. به تدریج صنعتگران و پیشه وران کارهای دستی حتی از دهکده ها هم بیرون رانده شدند.
قسمت کوتاهی از کتاب "نگاهی به تاریخ جهان" نوشته جواهر لعل نهرو
لینک عضویت در کانال پیچ تاریخی
https://telegram.me/joinchat/BSbh0zvawpyjs5zDM3LsgA
https://telegram.me/pichtarikhi
- ۹۵/۰۴/۱۶